روزی عدی بن حاتم طایی بر علی (علیه‏السلام) وارد شد، دید در سفره حضرت ریزه‏های نان جوین و نمک و مشکی کهنه که در آن قدری آب بود. وجود دارد عدی می‏گوید: به حضرت عرض کردم: یا علی (علیه‏السلام) من می‏بینم شما را در روزهای دراز با شکمی گرسنه در امور مسلمانان کوشش می‏کنی و شب را به بیداری و خون جگر خوردن و مشقت کشیدن در بندگی خدا به روز می‏آوری، حالا افطار تو همین مقدار است؟!
حضرت به او فرمود:
‏علل النفس بالقنوع و الا - طلبت منک فوق ما یکفیها‏
فرمود: نفس خود را به قناعت مشغول کن و بازدار آن را؛ و اگر نه سرکشی خواهد کرد و بیشتر از نیازش از تو طلب خواهد کرد.(547)