حضرت امیرمؤمنان علی (علیه‏السلام) به محمد بن ابی بکر دستور داد: ارتقب وقت الصلاة، فصلها لوقتها، و لا تعجل بها قبله لفراغ، و لاتوخرها عنه لشغل... منتظر نماز؛ در اول وقت آن باش، پس نماز را در وقتش بجای آر و هیچ گاه قبل از وقت به بهانه فراغت، نماز را نخوان و به بهانه کار، نماز را تأخیر نینداز (564)
و به کمیل بن زیاد فرمود: ای کمیل! مهم نیست که نماز بخوانی و روزه بگیر و صدقه بدهی. مهم این است که نماز با قلبی پاک انجام پذیرد و مورد قبول خداوند باشد و با خشوع ادا شود.(565)
در توصیف نماز امیرمؤمنان (علیه‏السلام)، حضرت امام صادق (علیه‏السلام) می‏فرماید: هر گاه امیرالمؤمنین علی (علیه‏السلام) برای نماز می‏ایستاد عرض می‏کرد: در برابر خدایی ایستاده‏ام که آسمان‏ها و زمین را آفریده است؛ و رنگ چهره‏اش به نحوی تغییر می‏کرد که از سیمای مبارکش پدیدار بود.
قال الصادق (علیه‏السلام): کان علی اذاقام الی الصلاة فقال: (وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض) تغیر لونه حتی یعرف ذلک فی وجهه.(566)‏