روزی علی (علیه‏السلام) در کوفه سخنرانی می‏کرد و ضمن سخنرانی فرمودند قبل از دست دادن من از من سؤال کنید که من از مادون عرش، از هر آنچه سؤال شود پاسخ خواهم داد و چنین ادعایی را پس از من جز دروغگویان نخواهند کرد. مردی از یهودیان عرب از گوشه مجلس با صدای بلند با لحنی زننده فریاد زد که: من چیزهایی سؤال خواهم کرد که در آن درخواهی ماند. اصحاب و دوستان علی (علیه‏السلام) از برخورد بی‏ادبانه او در خشم شدند و به وی هجوم آوردند. علی (علیه‏السلام) آنان را منع و فرمودند: رهایش کنید و وی را به شتاب و دستپاچگی مکشانید. حجج الهی با شتابزدگی و کم خردی استوار نمی‏گردد و با فرصت گرفتن از سائل براهین الهی نمود. پیدا نمی‏کند...(614)