زندگاني امام علي ، بیعت و بیعت شکنان
احساس امام در موقع هجوم بیعت کندگان این بود که در میان این فتنههای نوظهور و پیچیده به علت عدم همکاری مردم نمیتوان جامعه را به سلامت رهبری کرد. لذا در روز بیعت فرمود: مرا بگذارید و دیگری را به دست آرید که ما پیشاپیش کاری میرویم که آن را رویههاست و گونه گون رنگهاست. دلها در برابر آن برجای نمیماند و خردها بر پای...(627) اما حوادث و رخدادهای بعدی این تصور امام را که کار کردن در فتنه بسیار دشوار است را روشن کرد. لذا امام زمانی فرمود: اگر میدانستم که کار به این حد بالا میگیرد از اول داخل در آن نمیشدم.(628)
لذا بعدها آن حضرت درباره روز بیعت چنین فرمود:
تا آن گاه که به خلافت عثمان برخاستید آمدید و او را کشتید، روی به من نهادید که با من بیعت کنید و من سرباز میزدم و دستم را واپس داشته بودم با من به کشاکش پرداختید تا دستم را بگشایید و من مانع میشدم و شما دستم را میکشیدید و من نمیگذاشتم پس بر سر من چنان ازدحام کردید که پنداشتم یا یکدیگر را خواهید کشت یا مرا و گفتید که بیعت میکنیم چون جز تو کسی را نیابیم و جز تو به کسی رضا ندهیم...به ناچار با شما بیعت کردم... (629)
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در سه شنبه 22 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
