نوف بن فضاله بکالی منسوب به قریه بکال یمن و از قبیله حمیر بود و سعادت هم نشینی و مصاحبت با علی (علیه‏السلام) نصیبش شده بود او در زهد و وارستگی و خصوصیات اخلاقی به علی (علیه‏السلام) بسیار نزدیک بود. او می‏گوید: نیمه شبی علی (علیه‏السلام) را دیم که از بستر خواب برخاسته و به ستارگان آسمان می‏نگرد به من فرمود: ای نوف خوابی یا بیدار. گفتم: بیدارم و به ستارگان می‏نگرم آنگاه امام به او فرمود: ای نوف، خوشابه سعادت زاهدان و وارستگان در دنیا و مشتاقان به سرای آخرت، آنانکه زمین را آسایشگاه خود نموده و خاک زمین را بستر خود ساختند و آب آنرا بجای عطر پذیرفته‏اند و قران را شعار خود و دعا را همچون لباس رویین قرار داده‏اند و دنیا را همچون شیوه مسیح (علیه‏السلام) برگزیده‏اند. ای نوف داود (پیامبر) در چنین ساعتی از شب دست به دعا به پیشگاه خدا برداشت و گفت: به راستی که این همان ساعتی است که هیچ بنده‏ای در آن دعا نمی‏کند مگر اینکه دعایش به استجابت می‏رسد...(640)