عدی بن حاتم می‏گوید: در جنگ صفین از حضرت علی (علیه‏السلام) شنیدم که با صدای بلند فرمود: سوگند به خدا حتماً معاویه و اصحابش را به قتل می‏رسانم. ولی در آخر گفتارش آهسته فرمود: انشاءالله، من نزدیک آن حضرت بودم به آن حضرت عرض کردم ای امیرمؤمنان (علیه‏السلام) تو سوگند یاد کردی که معاویه و یارانش را می‏کشی، ولی آهسته گفتی ان شاء الله. علی (علیه‏السلام) فرمود: (ان الحرب خدعه) البته جنگ یک نوع خدعه است؛ من در نزد مؤمنان دروغ نمی‏گویم خواستم یارانم را بر دشمنان بشورانم و روحیه بدهم.
بدان که وقتی خداوند موسی (علیه‏السلام) را همراه با برادرش به سوی فرعون فرستاد؛ فرمود: ای موسی و هارون نزد فرعون طاغی بروید با نرمش با او سخن بگویید شاید متذکر شود و یا از خدا بترسد(666)
با اینکه خداوند می‏دانست که فرعون نه متذکر می‏شود و نه از خدا می‏ترسد ولی این فرمان خدا از این رو بود که موسی را برای رفتن نزد فرعون آماده؛ و تشجیع بیشتری کرده باشد.(667)