شب جمعه و شب نوزدهم ماه رمضان سال 40 هجرت، آخرین شب عمر امام علی (علیه‏السلام) بود، امام حسن (علیه‏السلام) می‏گوید: همراه پدرم علی (علیه‏السلام) به سوی مسجد رهسپار شدیم پدرم به من فرمود: پسرم امشب لحظه‏ای چرت مرا فرا گرفت در هماندم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر من آشکار شد. عرض کردم: ای رسول خدا چیست این مصائبی که از ناحیه امت تو، به من رسیده است؟ آنها به راه عداوت و انحراف افتاده‏اند.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به من فرمود: ادع علیهم؛ آنها را نفرین کن. من آن شب در مورد این امت (منحرف) چنین نفرین کردم:
‏الله ابدلنی بهم خیراً منهم و ایدلهم بی‏من هو شر منی؛ خدایا به عوض آنها، دیدار و همنشین با خوبان را، نصیب من گردان و به عوض من، بدان را بر آنها مسلط کن.(668)
سحرگاه همان شب نفرین امام علی (علیه‏السلام) به استجابت رسید.