یکی از اصحاب حضرت علی (علیه‏السلام) بنام سوید ابن غفلة نقل می‏کند، روزی بعد از ظهر موقع صرف غذا حضور علی (علیه‏السلام) شرفیاب شدم دیدم حضرت کنار سفره نشسته و نان خشکی در دست آن حضرت است که سبوسهای جو در آن آشکار بود نزد خدمتگذار آن حضرت رفته و گفتم: ‏یا فضه الاتتقین الله فی هذا الشیخ؟‏
ای فضه! چرا مراعات حال این پیرمرد را نمی‏کنید؟ چرا نان از آرد الک نکرده به او می‏دهید که این اندازه سبوس دارد؟ فضه گفت: خود آن حضرت دستور داده که نانش از آرد الک نکرده باشد، او نقل می‏کند مجدد حضور حضرت آمدم و سخن فضه را به عرض امام رساندم. معلوم شد علی (علیه‏السلام) این روش را نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرا گرفته و فرمود: (بابی و امی من لم ینخل طعام) پدر و مادرم فدای او (رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم) باد که نانش از آرد الک نکرده بود.(700)