سعید بن قیس همدانی می‏گوید: یکی از روزها به هنگام شدت گرما که معمولاً کوچه‏های شهر خلوت می‏شد و هر کس در زیر سایه بان و یا در خانه خود استراحت می‏کرد، امیرمؤمنان علی (علیه‏السلام) را دیدم که در کنار دیواری ایستاده است بخدمت آن حضرت رسیدم و پس از سلام علت ایستاد ایشان را در این هوای گرم جویا شدم فرمود:
‏ما خرجت الا لا مظلوماً و اغیث ملهوفا(705)‏
در این ساعت از محل استراحت بیرون نیامدم مگر برای اینکه مظلومی را یاور و گرفتاری را پناهگاه باشم لذا ابن ابی الحدید در کتاب شرح نهج البلاغه خود می‏گوید: امیرمؤمنان علی (علیه‏السلام) خود این کار را انجام می‏داده و خانه‏ای نیز به نام بیت المقصص داشت که مردم شکایت و تقاضاهای خود را به آنجا می‏بردند.
دیباچه مروت و دیوان معرفت - لشکر کش فتوت و سردار اتقیاء
فردا که هر کسی به شفیعی زند دست - مائیم و دست و دامن معصوم مرتضی(706)