کمیل بن زیاد می‏گوید: علی (علیه‏السلام) نزد من آمد و دست مرا گرفت و مرا با خود به صحرا برد چون به صحرا رسیدیم بر زمین نشست و من هم نشستم سر بلند کرده و متوجه من شد و فرمود: ای کمیل! آنچه به تو می‏گویم بخاطر بسپار، مردم سه دسته‏اند: 1- دانشمند الهی. 2- دانشجویی که در راه رستگاری قدم بر می‏دارد. 3- افراد ناکس و پست که بدنبال هر آوازی می‏روند و مانند پشه‏های ریز از هر طرف که باد بوزد به آن سو می‏روند...
ای کمیل! دانش از ثروت بهتر است چرا که دانش نگهبان تو است ولی ثروت را باید تو نگهبان باشی. ثروت را هر چه خرج کنی کمتر گردد ولی دنش هر چه بیشتر خرج شود افزوده‏تر شود. ای کمیل! آنان که ثروتمندند و زنده، مردگانی هستند بصورت زنده، ولی دانشمندان تا پایان روزگار پاینده‏اند... آه که اینجا (اشاره به سینه) آکنده از دانش است. کاش شاگردانی که بتوانند این بار را بکشند بدست می‏آوردم...(747)