حارث همدانی از اصحاب حضرت امیر (علیه‏السلام) است او در اواخر عمر خود پیر و خمیده و مریض شده بود با زحمت زیاد خود را خدمت علی (علیه‏السلام) رساند و اظهار غصه و حسرت کرد که از دیدار جمال حضرت بواسطه پیری و دوری راه محروم است، حضرت فرمود: ای حارث (من یمت یرنی) در وقت مرگ، هر کس می‏میرد مرا می‏بیند و مرا در صراط می‏بینی، من بهشت و دوزخ را تقسیم می‏کنم و بهشتیان را در بهشت دوزخیان را در جهنم جای می‏دهم و اگر دوستی از دوستانم در آتش باشد بیرونش می‏آورم.(784)