رمیله یکی از شیعیان علی (علیه‏السلام) است می‏گوید: در کوفه چند روزی دچار تب و لرز شدم و نتوانستم در نماز امیرالمؤمنین علی (علیه‏السلام) حاضر شوم. روز جمعه‏ای بود در خودم سبکی درد را دیدم گفتم چه بهتر غسل جمعه‏ای بکنم و بروم امروز نماز جمعه‏ای با علی (علیه‏السلام) بخوانم. در مسجد کوفه آمدم نشسته بودم که عی (علیه‏السلام) به منبر خطبه می‏خواند ناگاه تب و لرز من مجدد شروع شد ولی خودم را گرفتم و کنترل کردم. حضرت از خطبه فارغ و بعد هم نماز جمعه را خواند و بعد از نماز کسی را فرستاد دنبالم وقتی وارد منزل حضرت امیر (علیه‏السلام) شدم. حضرت فرمود: رمیله چه بود وقتی من روی منبر بودم چه چیزی عارضت شد دیدم که به خود می‏پیچیدی؟ عرض کردم یا علی (علیه‏السلام) من مدتی تب و لرز داشتم امروز تبم کم شد؛ آمدم مسجد وقتی که شما خطبه می‏خواندید تب و لرز آمد سراغم (حاصل فرموده حضرت)... حضرت فرمود: این تب و لرز از تو بمن هم سرایت کرد. رمیله می‏گوید: عرض کردم: یا علی (علیه‏السلام) آنهایی که در مسجدند اینطور است یا شامل افراد خارج هم می‏شود در مورد آنها هم همینطور است؟ حضرت فرمود: در شرق و غرب و عالم هر یک از شیعیان ما مبتلا به بشوند به ما هم اثر می‏کند(799)