روی علی (علیه‏السلام) در کوفه جوانی را دید که به خواندن تصنیف‏های هرزه و آلوده سرگرم و دل خوش است امام (علیه‏السلام) به او گفت: با چه چیزهایی دفتر وجودت را پر می‏کنی؟
لذا یکی از عهدهای بوعلی سینا در رساله عهدش با خود این بود که رمان و قصه‏های باطل نخواند، حرفها و افسانه‏های باطل ذهن را کج و معوج می‏کند و نفس را از درست اندیشی و درست یابی عدول می‏دهد و منحرف می‏گرداند.(801)
لذا یکی از بزرگان گفت: فوت وقت نزد اصحاب حقیقت دشوارتر از سپردن جان است چرا که سپردن جان به بریدن از مردمان است و فوت وقت به بریدن از حق (802) چنانچه حضر امیر (علیه‏السلام) می‏فرماید: عمر کوتاهتر از آن است که هر آنچه دانستنش نیکوست فراگیری پس بیاموز هر آنچه را که ارزش و اهمیتش بیشتر است.