عبدالرحمن بن جندب می‏گوید: زمانی که همراه با امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) از صفین برگشتم و خانه‏های کوفه را دیدم چشم ما به پیر مردی افتاد که در سایه خانه‏اش نشسته بود، و آثار مرض رد قیافه‏اش دیده می‏شد، علی (علیه‏السلام) به او فرمود: صورتت را رنگ پریده می‏بینم، ایا بخاطر بیماری است؟ عرض کرد: آری یا امیرالمؤمنین (علیه‏السلام). آنگاه حضرت فرمود: آیا از این بیماری کراهت داری؟ عرض کرد: یا علی هرگز دوست ندارم به چنین مریضی کسی دچار شود، امام فرمود: آنچه را که به تو رسیده به حساب خدا نمی‏گذاری عرض کرد: چرا! حضرت فرمود: ترا به رحمت پروردگارت بشارت باد و بدان که بخاطر این بیماری گناهت آمرزیده شده...(809)