روزی قنبر، غلام امام علی (علیه‏السلام) نزد آن حضرت آمد و از ظرفهای طلا و نقره که به عنوان بیت المال آورده بودند خبر داد در مسیر راه قنبر به علی (علیه‏السلام) عرض کرد: ای امیرمؤمنان (علیه‏السلام) تو هر چه به بیت المال آمده چیزی را برای خود ذخیره نمی‏کنی و همه آن را تقسیم می‏نمایی پیشنهاد می‏کنم از این جامها مقداری را برای خود ذخیره کنی.
امال علی (علیه‏السلام) به او فرمود: ویحک یا قنبر! لقد احببت بیتی ناراً عظیمة؛ وای بر تو ای قنبر! همان دوست داری که آتش عظیمی را وارد خانه‏ام کنی.
آنگاه شمشیر خود را از غلاف بیرون کشید و با چندین ضربه آن ظروف طلایی و نقره‏ای را قطعه قطعه کرد، سپس مردم را به حضور طلبید و به آنها فرمود: این ریزه‏های طلا و نقره بر اساس سهمیه بندی تقسیم کنید، حتی خورده ریزه‏های ناچیز باقی مانده را دستور داد تا تقسیم نمایند.(817)