ابومخنف لوط بن یحیی نقل می‏کند:
پس از جنگ جمل امام علی (علیه‏السلام) برای مردم سخنرانی‏هائی می‏کرد که در یکی از آنها فرمود:
ما نقمون علی یا اهل البصرة ای مردم بصره چرا به من ایراد می‏گیرید؟.
آنگاه در حالی که اشاره به پیراهن خود می‏کرد ادامه داد:
والله انهما لمن غزل اهلی؛ سوگند به خدا! این دو لباس مرا که می‏بینید از بافته‏های اهل خانه‏ام می‏باشد
سپس اشاره کرد، به کیسه‏ای که همراه خود داشت و در آن مختصری نان خشک بود فرمود:
والله ما هلی الا من غلتی بالمدینه؛ سوگند به خدا این خوراک مختصری که به همراه دارم از غله خود من در مدینه است.
آنگاه خطاب به مردم فرمود: اگر من از نزد شما مردم بصره خارج شوم و زیاده از آنچه دیدید برداشته باشم در نزد خدا از خیانتکاران می‏باشم (846) و در روایات است که حضرت مشابه همین سخنرانی را نیز برای مردم کوفه ایراد کرد.(847)