ساده پوشی امام علی (علیه‏السلام) در خوراک و لباس به حدی بود که مخالفان و دشمنان آن حضرت را متعجب می‏ساخت و بعضاً مورد اعتراض آنان قرار می‏گرفت.
زیدبن وهب می‏گوید: پس از جنگ جمل گروهی از مردم بصره که در میان آنها مردمی از سر کردگان گروه گمراه خوارج به نام جعدة بن نعجة بود خدمت امام رسیدند.
لذا وقتی که آنها لباس ساده امام را دیدند (جعده) با پوزخند و تعجب گفت: چه چیزی باعث شده که از پوشیدن لباس خوب خودداری کنی؟
امام در پاسخ به او فرمود: این لباس ساده مرا از غرورزدگی دور می‏کند و بهترین روشی است در ساده پوشی.
جعده به امام گفت: از خدا بترس تو روزی خواهی مرد.
امام فرمود: به خدا سوگند با ضربتی که بر سرم فرود می‏آید به شهادت خواهم رسید، و این عهدی الهی است که واقع می‏شود اما سیاه روی کسی است که به مردم تهمت و افترا می‏زند.(882)