نوف بکالی که یکی از اصحاب خاص امیرالمؤمنین علی (علیه‏السلام) است می‏گوید: در نزدیکی مسجد کوفه خدمت امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) رسیدم و گفتم السلام علیک یا امیرالمؤمنین و رحمة الله و برکاته، حضرت فرمود: و علیک السلام یا نوف و رحمة الله و برکاته.
عرض کردم: یا امیرالمؤمنین! پندی به من دهید، حضرت فرمود: ای نوف! خوبی کن تا با تو خوبی کنند، گفتم: یا امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) بیفزا، فرمود: رحم کن تا به تو رحم کنند، گفتم: یا امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) بیفزا، فرمود: خوب بگو تا به بخوبی یادت کنند، عرض کردم: بیفزا فرمود: از غیبت اجتناب کن که غذای سگان دوزخ است، سپس فرمود: ای نوف! دروغ گفته آنکه گمان دارد حلال زاده است و به غیبت کردن، گوشت مردم را می‏خورد، دروغ گفته کسی که گمان دارد حلال زاده است و دشمن من و امامان و اولاد من است، دروغ گفته کسی که گمان دارد حلال زاده است و زنا را دوست می‏دارد یا نافرمانی خدا شب و روز مشغول است.
ای نوف! سفارش مرا بپذیر... ای نوف! صله رحم کن تا خدا عمرت را بیفزاید و خوش خلق باش تا حساب روز جزایت را سبگ گیرد، ای نوف! اگر خواهی در روز قیامت با من باشی کمک به ستمکاران مکن، ای نوف! هر که ما را دوست دارد روز قیامت با ما است و اگر مردی سنگی را دوست بدارد با همان سنگ محشور می‏شود.
ای نوف! مبادا خود را برای مردم جلوه دهی و به نافرمانی خدا بپردازی تا روز جزا خداوند رسوایت کند. ای نوف! آنچه به تو گفتم نگهدار تا به خیر دنیا و آخرت برسی(885).