زندگاني امام علي ، سادگی منزل و زندگی
سوید میگوید: روزی خدمت امام علی (علیهالسلام) رسیدم ایامی که همه مردم با امام بیعت کرده بودند و او امام و خلیفه مسلمین بود آن حضرت را دیدم که بر روی حصیر کوچکی نشسته و چیز دیگری در آن خانه وجود نداشت.
سوید میگوید: عرض کردم: یا امیرالمؤمنین! بیت المال مسلمین در اختیار شماست فرشی برای اتاقهای خود تهیه نمایید میبینم که در خانه شما فرشی جز حصیر وجود ندارد.
امام فرمود: ای سوید! کسی که در راه است و در مسافر خانهای که زود از آنجا منتقل میشود (دنیا)، ابزار و وسایل فراوانی برای آنجا تهیه نمیکند ما به زودی از این دنیا میرویم و به خانه آخرت رهسپار میگردیم چرا فرشهای قیمتی تهیه کنیم (916)
البته این سادگی در تمامی ابعاد زندگی حضرت بارز بود بهترین غذای امام شیر شتر بود که میل میکردند و گوشت بسیار کم میخوردند، غذای امام را فرزندان و یا همسران و دوستان حضرت نمیتوانستند بخورند، پس از جنگ جمل وقتی حضرت در کوفه مستقر شد و کوفیان قصر سفیدی را برای امام بنا کردند حضرت در پاسخ به این کار آنها فرمود: من حاضر نیستم دیوار خانهام از دیوار منازل بیچارگان بالاتر و خانهام از خانه مستمندان بهتر باشد(917)
این وضع زندگی امام متقین علی (علیهالسلام) است و در آنجایی که دخترش ام کلثوم نان جویی خشک را در سفره پدرش دید اشکش جاری شد در اوایل زندگی خود، امام شبها بر روی پوستی میخوابید که در روز از همان پوست برای علوفه دادن به شتر خود استفاده میکرد به راستی کسی که تمامی سرمایه بیت المال مسلمین کشور اسلامی در اختیار او بود اما خود با مقداری آرد و آب افطار میکرد، بنا به روایتی از امام صادق (علیهالسلام) علی (علیهالسلام) همیشه از دسترنج خود ارتزاق میکرد نه از بیت المال (918).
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در سه شنبه 22 اردیبهشت 1394
سلامـ .... ... ..
