روزی از روزهای حکومت امام علی (علیه‏السلام) شخصی خدمت امام آمد و اعتراف به دزدی کرد، امام به او فرمود: حد دزد قطع دست است. آیا باز هم اعتراف می‏کنی؟
او بار دیگر به جرم خود اعتراف کرد. امام پرسید: آیا چیزی از آیا قرآن را در حفظ داری تا قرائت کنی؟
گفت: آری، سوره بقره را حفظ و مدام آن قرائت می‏کنم.
امام فرمود: برو دست تو را به برکت سوره بقره بخشیدم. اشعث بن قیس که مردی منافق و از پلیدان روزگار امام علی (علیه‏السلام) است به آن حضرت اعتراض کرد و گفت: آیا حدود الهی را تعطیل می‏کنی؟
امام فرمود: تو چه می‏دانی حکم این مسأله را؟ هر گاه برای جرمی شاهد و دلیل اقامه شد، امام باید حد الهی را اجرا کند، اما اگر مجرمی خود اعتراف کرد این کار او با امام است؛ می‏تواند عفو کند و می‏تواند حد الهی را جاری سازد.(924)