تغییر اجباری محل سکونت از مواردی بود که امام بارها از آن استفاده کردند از جمله:
تبعید قبیله غثی و قبیله باهله است، این دو قبیله در کوفه زندگی می‏کردند و با امام و حکومت حضرت ناسازگاری نشان می‏دادند امام در مکالمه‏ای به آن فرمودند یا معشر باهله اشهد الله انکم تبغضونی؛ ای طائفه باهله! خدا گواه است که شما مرا دشمن خود می‏دارید
این دو طایفه از شرکت در جنگ صفین نیز خودداری کردند و در کوفه به فتنه انگیزی مشغول شدند از این رو امام سهمیه بیت المال آنان را پرداخت کرد، سپس به آنان سه روز مهلت داد تا از کوفه خارج شوند و در منطقه دیلم سکونت گزینند.(931)
امام یکی از کسانی را که از حکومت فاصله گرفتند و حاضر به همکاری و جهاد نشده بود به مدائن تبعید کرد. همچنین در ارتباط با شخصیت بحث‏انگیز عبدالله بن سبا نقل شده است که بعد از آن که از حبس رها شد امام از او تعهد گرفتند که در کوفه نماند او گفت: کجا بروم؟ امام مدائن را برای او تعیین کردند.(932)