روزی فردی به نام لبیدبن عطارد تمیمی توسط مأموران حکومتی حضرت به خدمت امام علی (علیه‏السلام) احضار گشت او به همراه مأمورین امام در بین راه به جمعی برخورد که بعضی از طائفه بنی اسد در آن جمع گرد هم آمده بودند، در میان آن جمع نعیم بن دجاجه نشسته بود، او برخاست و لبید بن عطارد را فراری داد.
مسؤولان دستگیری، خدمت امام آمدند و اظهار داشتند که نعیم بن دجاجه باعث فرار کردن لبید شد، او چنین حادثه‏ای را بوجود آورده است. امام فرمان احضار نعیم را داد و به شدت او را بخاطر عمل ناپسندش مورد تعزیر قرار داد(949)