مردی به حضور امیرمؤمنان علی (علیه‏السلام) رسید و عرض کرد: ای امیرمؤمنان راهی از راههای نیکی را به من سفارش کن که با عمل به آن نجات یابم؟
امیرمؤمنان (علیه‏السلام) فرمود: ای سؤال کننده! گوش کن، سپس بفهم، سپس یقین و باور کن و سپس آن را عمل کن، بدان که انسانها بر سه دسته‏اند:
1- زاهد پارسا 2- صابر و مقاوم 3- راغب و فریفته دنیا.
اما زاهد، کسی است که اندوهها و شادی‏ها از دلش خارج شده نه به چیزی از امور دنیا که به داده شده شاد است و نه از آنچه از دنیا از دستش رفته افسوس می‏خورد پس چنین کسی آسوده خاطر است.
اما صابر، کسی است که قلباً آرزوی امور دنیا می‏کند ولی وقتی که به آن رسید هوسهای نفسانی خود را کنترل می‏نماید تا سرانجام ناخوش و آثار بد آن دامنگیرش نگردد او به گونه‏ای است که اگر بر دلش آگاه شوی از خویشتن داری و تواضع و دور اندیشی او تعجب کنی.
و اما راغب دنیا؛ کسی است که: هیچ باکی ندارد که از کجا امور دنیا به او می‏رسد آیا از راه حلال یا حرام، و باکی ندارد که امور دنیا موجب چرکین شدن آبروش گردد خود را هلاک کند و جوانمردی خود را از بین ببرد فردی در گنداب دنیا پریشان و سرگردان است(988)