اسحاق بن فضل می‏گوید: یکی از دعاهای امیرالمؤمنین علی (علیه‏السلام) این است:
خداوندا! پناه می‏برم به تو از اینکه دوستت را دشمن بدارم، یا با دشمنت دوستی کنم، یا کسی را که از تو خشم به دل دارد خشنود سازم، خداوندا! بر هر کس که تو درود فرستی درود ما نیز بر او باد، و بر هر کس لعنت کنی لعنت ما نیز بر او باد. خداوندا! هر کس که مرگ او موجب شادی ما و شادی تمام مسلمانان است ما را از شر او آسوده ساز، و بجای او کسی را به ما ارزانی دار که برای ما بهتر از او باشد، تا آنجا که نشانه اجابت را طوری بر ما نمایان سازی که ما در دین و دنیای خود بدان آشنا باشیم ای مهربان‏تر از هر مهربانی(1011)