مکحول روایت کرده است که امیرالمؤمنان علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) فرمودند: بزرگان از یاران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم جملگی می‏دانند که در میانشان مردی نیست که فضیلتی داشته باشد، جز آنکه من در آن با او شریکم و بر او برتری دارم، و برای من هفتاد نیک نامی است که هیچ یک از آنان در آن شریک من نیستند.
عرض کردم: ای امیرمؤمنان (علیه‏السلام) مرا از آنها آگاه فرمایید.
فرمود: اولین فضیلت من است که به یک چشم به هم زدن به خدا شرک نورزیده و پرستش لات و عزی را نکرده‏ام.
دوم: آنکه من هرگز شراب نیاشامیدم.
سوم: آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مرا در کودکی از پدرم گرفت و من همسفره و هم کاسه و هم دم و هم زبان او بودم.
چهارم: آنکه من آخرین نفر از مردم هستم که از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم جدا شدم و من او را در آرامگاهش نهادم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من هزار باب از علم آموخت که از هر باب، هزار باب گشوده می‏شود و آن را به هیچ کس جز من نیاموخت برادرم جعفر در بهشت با فرشتگان پرواز می‏کند و به دو بال تزیین شده که از در و یاقوت و زبر جداست.
عمویم حمزه سرور شهیدان در بهشت است.
آنکه من هرگز از جنگ با دشمن نگریختم و هیچ کس به مبارزه من نیامد جز آنکه زمین را از خونش آبیاری کردم و آنکه، من با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در همه صحنه‏ها و جنگها همراه بودم و پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در دست من بود من عمروبن عبدود را که با هزار نفر برابری می‏کرد کشتم...
شصت و ششم: آنکه خدای متعال دوبار آفتاب را برای من برگرداند و جز من برای هیچ کس از امت محمد صلی الله علیه و آله و سلم آن را برنگردانده است.
شصت و هفتم: آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمان داد، که در حیات و مرگ او، مرا به عنوان امیرالمؤمنین خوانده شوم و این عنوان را به هیچ کس جز من اطلاق نفرمود...(1035)