روزی حضرت امیر (علیه‏السلام) در میان اصحاب خود فرمود: من در همه عمر خود در حق کسی نه نیکی کرده‏ام نه بدی.
اصحاب عرض کردند: یا امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) ما معنی این سخن را نمی‏دانم شما این معنی را توضیح دهید. آنگاه حضرت فرمود: هر کسی که در حق کسی نیکی کند جزای آن نیکی به خود او باز می‏گردد. پس در حقیقت در حق خود نیکی کرده است و هر کسی در حق کسی بدی، نماید سزای آن بدی نیز به او برمی‏گردد، پس در حقیقت در حق خود بدی کرده است.