روزی علی (علیه‏السلام) یکی از غلامان خود را صدا زد، ولی او جوابی نداد بار دوم و سوم هم او را صدا کرد، اما او جواب نداد. حضرت برخاست و نزد او رفت و دید که استراحت کرده، به او فرمود: آیا صدایم را نشنیدی؟ عرض کرد: شنیدم. حضرت فرمود: پس چرا جواب مرا ندادی؟ عرض کرد: یا علی (علیه‏السلام) چون از عقوبت و توبیخ و تنبیه تو، خود را در امان می‏دیدم و مطمئن بودم که مرا توبیخ نمی‏کنی، لذا سهل انگاری کردم حضرت فرمود: تو را به خاطر خدا آزاد کردم.(1094)