روزی علی (علیه‏السلام) به عنوان تسلیت دادن به اشعث در مرگ برادرش عبدالرحمان به او فرمود: ای اشعث: اگر بی‏تابی کنی در مرگ برادرت حق عبدالرحمن است که اینگونه ادا می‏نمایی و اگر صبر کنی حق خدا است که ادا کردی، و اگر صبر کنی قضا الهی بر تو روا شده است و تو هم آن را با صبر خود ستوده‏ای و اگر بی‏تابی کنی قضا حق و بر تو روا شده ولی تو آن را نکوهیده‏ای. اشعث گفت: انا لله و انا لیه راجعون امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) فرمود: آیا می‏دانی معنی و تأویل آن را که گفتی چیست؟ اشعث گفت: تو پایان هر دانشی و نهایت آن. آنگاه حضرت فرمود: اما گفته است در انا لله به معنی اعتراف به ملک خداست و اما گفته‏ات در اناالیه راجعون اعتراف به هلاکت و زوال خود است.(1104)