شعری است منسوب به امام علی (علیه‏السلام) که آن حضرت قانون عقلی وجوب دفع خطر احتمالی را که به اعتقاد بعضی زندگی پس از مرگ را باطل و هیچ مپندارند را به صورت زیبایی به نظم کشیده است.
زعم المنجم و الطبیب کلاهما - ان لا معاد فقلت ذاک الیکما
ان صح قولکما فلست بخاسر - ان صح قولی فالو بال علیکما(1108)‏
منجم و طبیب هر دو چنین پنداشتند که معادی نیست. گفتم: شما در انتخاب عقیده آزادید ولی اگر عقیده شما (عدم وجود معاد) درست باشد من ضرر نکردم، اما اگر عقیده من (معاد روز قیامت و محاسبه میزان الهی) درست باشد شما زیانکارید.