حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه‏السلام) فرماید: ما من احد الا و قلبه عینان، یدرک بهما الغیب فاذا اراد الله بعبد خیراً فتح له عینی قلبه؛ دل هر انسان را دو دیده است که با آن از امور غیب و پنهان آگاه می‏شود. حال، اگر خدا برای بنده خود خیر خواهد دو چشم دل او را می‏گشاید و نیز فرمود:
‏زین القلب بالتقی تنل الفوز البقاء ثم بالصبر و الحجی ثم بالخوف و الرجاء ‏
یعنی: قلب خویش را به زینت تقوی بیارای، تا رستگاری و پایداری یابی و از آن پس به زیور صبر و فرزانگی و سپس به خوف و رجا مزین ساز.
و همچنین امام فرمود: ‏القلوب اربعة؛ صدر و قلب و فواد و لب فالصدر للاسلام، و القلب اللایمان و الفواد المعرفة و اللب للذکر ‏
قلوب آدمیان بر چهار گونه‏اند: صدر، قلب، فواد و لب، صدر جایگاه اسلام است و قلب محل ایمان و فواد مرکز معرفت و لب جای ذکر و حق متعال.
لذا امام صادق (علیه‏السلام) می‏فرماید قلب آدمی دچار رنگ و کدورت می‏شود و چون آنرا با ذکر لا اله الا الله متذکر سازی از کدورت خارج می‏شود و صفا و جلوه خود را باز می‏یابد.(1141)