خطبه‏ای است بدون نقطه که حضرت امیر (علیه‏السلام) پیرامون مسائلی چون حمد الهی و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بت پرستی - اطاعت حق - ازدواج پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، اخلاقیات و... صحبت فرموده‏اند: (البته این خطبه طولانی است که مختصری از آن آمده است).
‏الحمد لله اهل الحمد و ماواه، و له اوکد الحمد و احلاه و اسرع الحمد و اسراه و اطهر الحمد و اسماه و اکرم الحمد و اولاه، الحمد لله الملک الملک المحمود و المالک الود مصور کل مولود و مال کل مطرود، ساطح المهاد و موطد الاطواد و مرسل الامطار و مسهل الاوطار، عالم الاسرار و مدرکها و مدمر الا ملاک و مهلکها و مکور الدهور و مکررها و مورد الامور و مصدرها، عم سماحه و کمل رکامه و همل، و طاوع السوال و الامل، و اوسع الرمل و ارمل، احمده حمدا ممدودا و اوحده کما وحد الاواه، و هو الله لا اله للامم سواه و لاصادع لما عدله و سواه...‏
حمد و ثناء خداوندی را که اهل حمد بوده و جایگه آن مختص او می‏باشد و برترین و شیرین‏ترین و سریع‏ترین و گسترده‏ترین و پاکترین و بالاترین و گرامی‏ترین و سزاوارترین حمدها بر ذات او باد. سپاس خداوندی را که پادشاهی است مورد ستایش و مالکی است بسیار مهربان و با محبت، هر مولودی را صورت می‏بخشد و هر طرد شده‏ای را ملجا و پناهگاه است، گستراننده دشت‏ها و صحراها و برپا کننده کوهها و بلندی‏ها است، فرو فرستنده بارانها و آسان کننده مشکلات و نیازها است، عالم و دانا به همه اسرار و درهم کوبنده و نابود کننده همه پادشاهان است، روزگاران را به سرانجام رسانده و آنان را مجدداً به عرصه وجود می‏آورد و مرجع و مصدر همه امور اوست، جود و عطایش همه چیز را رد برگرفته و ابر بخشش او، با کمال ریزش، همگان را فرا گرفته است، خواسته‏ها و امیدهای بندگان را برآورده نمود و به ریگزاران افزونی و توسعه بخشیده است.
حمد و ستایش می‏کنم او را، حمد و ستایشی بی‏انتها، و یگانه‏اش می‏شمارم همانگونه که بنده دعا کننده گریان، او را یگانه می‏شمارد و اوست خداوندی که امتها را خدایی جز او نیست، و کسی نیست که آنچه را که او بر پا و تنظیم کرده درهم فرو ریزد...(1159)