بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
زید شحام گوید: امام صادق (ع) فرمود: «رسول خدا (ص) در هر روز هفتاد بار طلب توبه از خدا می‏کرد».
عرض کردم: آیا آنحضرت این جمله را می‏فرمود: استغفر الله و اتوب الیه (طلب آمرزش از خدا می‏کنم و به سوی او توبه و بازگشت می‏نمایم).
فرمود: نه، بلکه می‏فرمود: و اتوب الیه (و بازگشت به سوی خدا می‏کنم).
عرض کردم: رسول خدا (ص) به سوی خدا بازگشت می‏کرد، و دیگر از این خط (به سوی انحراف) باز نمی‏گشت، ولی ما توبه می‏کنیم و سپس توبه شکنی می‏نمائیم؟
فرمود: الله المستعان: «از خدا باید کمک جست، او به کمک جویان مخلص کمک خواهد کرد».
به عبارت روشنتر، اگر کسی نیت پاک و مخلص دارد و پیوندش با خدای بزرگ برقرار است، در خط توبه خود استوار بوده، و خداوند او را در این استواری یاری مینماید:
و نیز از سخنان امام صادق (ع) است: «برای هر دردی، دوائی وجود دارد و دوای گناهان، استغفار و طلب آمرزش (توبه) از درگاه خدا است».