بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
سلیمان بن خالد گوید: امام صادق (ع) در مهمانی شب (در منزلی) شرکت نمود، سفره را پهن کردند در میان آن، نان بود سپس ظرف آبگوشتی نزد امام گذاشتند، (نان در میان آبگوشت ریخت و تردید کرد) وقتی دست خود را به تردید آبگوشت گذاشت، چون داغ بود، فوراً دستش را بلند کرد، و فرمود: استجیر باللّه من النار«... پناه می‏برم به خدا از آتش دوزخ، ما طاقت این داغی (آبگوشت) را نداریم پس چگونه طاقت آتش را داشته باشیم؟ ما صبر بر این داغی نداریم، پس چگونه از آتش دوزخ صبر کنیم».
این جمله‏ها را چندین بار تکرار کرد، تا غذا خنک شد، آنگاه از غذا خورد به این ترتیب امام صادق (ع) از داغی آبگوشت به یاد داغی آتش دوزخ افتاد. و از آن، به خدا پناه برد.