بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
عبدالملک (پنجمین خلیفه اموی) از طاغوتهای خودسر و کثیف تاریخ است، از کارهای معمول او شرابخوری بود، او یک غلام سیاهی بنام «نصیب» داشت که غالباً همدم و ندیم او بود، شبی عبدالملک، با اصرار از نصیب، تقاضا کرد که شراب بخورد.
نصیب زیر بار این تقاضا نرفت، و گفت: «امیر مؤمنان (عبدالملک) می‏دانند که من نه خویشاوندی با خلیفه دارم، و نه حسب و نسب عالی، من یک غلام سیاه بیشتر نیستم، تنها زبردستی و ادب من، مرا به خلیفه نزدیک کرده است، بنابراین چگونه راضی می‏شوم که (با خوردن شراب) عقل و ادب خود را از دست بدهم؟» خلیفه از این جواب، خوشش آمد و غلام سیاه را معاف کرد.