بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
انس‏بن مالک می‏گوید، رسول خدا (ص) شتری بنام «عضباء» داشت، که در راه رفتن از همه شترها، سبقت می‏گرفت، و هیچ شتری به آن نمی‏رسید.
روزی یک نفر بادیه‏نشین با شتر خود (به مدینه) آمد، ولی در راه رفتن، شتر او بر شتر پیامبر (ص) پیشی گرفت.
این حادثه بر مسلمانان، سخت آمد و از اینکه شتر یک بیابان نشین بر شتر پیامبر (ص) پیشی گرفته است، دلتنگ شدند.
پیامبر (ص) فرمود: انه حق علی اللّه ان لا یرفع شیئاً الا وضعه: «براستی، بر خدا سزاوار است که به هر چه مقام ارجمند داد، مقام او را پائین آورد».
به این ترتیب، موعظه آنحضرت، هم مسلمانان را رام کرد، و هم این درس را آموخت، که نباید افراد را تحقیر کرد، و نباید به چیزی مغرور شد، چرا که همیشه، موقعیت انسان در رابطه با امور، یک‏سان نیست، بلکه همواره دنیا در حال دگرگونی است.