یکی از شاگردان حضرت آیت الله بهاالدینی که فردی مقید به درس و مطالعه و انسانی متقی بود اما استعداد خوبی نداشت از دار دنیا رفت روزی ما شاگردان آقا در محضر ایشان بودیم و صحبت از آن شاگرد بی استعداد شد ایشان ناگاه فرمود: فلانی در برزخ چنان رشد علمی کرده، و حرفهایی می‏زدند که اگر در حیاتش برای او گفته می‏شد نمی‏فهمید. درباره موضوعی درباب طهارت با ما صحبت کرد و نظر ما را تغییر داد.
یک چشم زدن غافل از آن ماه مباشید - شاید که نگاهی کند آگاه نباشید