بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
انس بن مالک گوید در محضر رسول خدا (ص) بودم، فرمود: هنگامی که (در سال 10 یا12 بعثت) خداوند مرا به سوی آسمانها عروج داد (و در شب معراج به گردش آسمانها پرداختم) ناگهان ستونی را دیدم که پایه‏اش از نقره سفیدفام، و وسط آن از یاقوت و زبرجد (سنگهای گرانقدر و براق) و بالای آن از طلای سرخ بود.
به جبرئیل گفتم: «در این قسمت (اشاره به پایه ستون) دین تو است که نورانی و سفید و روشن است».
گفتم: وسط ستون، چیست؟
گفت: وسط ستون، جهاد و پیکار با دشمنان خدا است.
پرسیدم: این قسمت طلای سرخ که در بالای ستون قرار گرفته چیست؟
گفت: «این قسمت هجرت است»، سپس افزود: «بهمین علت است که ایمان علی (ع) بر ایمان همه مؤمنان، بالاتر است» چرا که در دین و جهاد و هجرت بر دیگران پیشی گرفته است، به این ترتیب به ارزش والای جهاد و هجرت که تبلور عینی آن در آن ستون آسمانی مورد مشاهده پیامبر (ص) قرار گرفت پی می‏بریم.