بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
سهل بن حنیف از مسلمانان مخلص و از یاران با شهامت پیامبر (ص) و علی (ع) بود، و در همه جنگهای رسول خدا (ص) شرکتی فعال داشت، سیرت نیک و صورت زیبای او زبانزد مردم بود و براستی یک شاگرد راستین مکتب نوپای اسلام بود.
نقل می‏کنند: وی در یکی از جنگهای، همراه پیامبر (ص) بود، به نهر آبی رسید، بدن خود را در آن نهر شستشو داد، چون از نظر جسمی، زیبا و قامتی همچون «سرو» داشت، یکی از انصار به آنجا آمد، با دیدن او، از زیبایی آفرینش در شگفتی فرو رفت، و جمله‏ای که حکایت از این شگفتی می‏کند به زبان آورد طولی نکشید (که همین نظر زدن) باعث بیماری سهل بن حنیف شد، تب سخت او را فرا گرفت، وی را به حضور پیامبر (ص) آوردند، پیامبر (ص) پس از احوالپرسی، فرمود:
ما یمنع احدکم اذا رای من أخیه ما یعجبه فی نفسه او فی ماله فلیبرک علیه، فان العین حق.
: «چه می‏شود وقتی که در جسم یا مال برادرتان، چیز جالبی یافتی «بارک اللّه» بگوئید؟ زیرا «چشم زخم» حق است».
به این‏ترتیب، سفارش نمود که در این‏گونه موارد، برای شخص مورد نظر دعا کنند.