از مرحوم حجه السلام سید محمد یزدی که در بیرونی مرحوم ملکی می‏نشست نقل شده که گفته بود شبها که ایشان برای تهجد بر می‏خاست مدتی در رختخواب ضمن اجرای دستورات و آداب برخاستن از خواب: از قبیل سجده و دعا، گریه میکرد سپس به صحن منزل می‏آمد و به طرف آسمان نگاه می‏کرد و آیات: ان فی خلق السموات و الارض... را می‏خواند و سر به دیوار می‏گذاشت و مدتی گریه می‏کرد آنگاه که برای وضو گرفتن آماده می‏شد در کنار حوض می‏نشست و مدتی گریه می‏کرد و پس از وضو ساختن چون به مصلیش می‏رسید و مشغول تهجد می‏شد که دیگر حالش خیلی منقلب می‏شد و گریه‏های طولانی در نمازها و مخصوصاً قنوتها داشته تا آنجا که بعضی ایشان را جزء بکائین عصر به شمار آورده‏اند.
مرید پیر مغنم زمن مرنج ای شیخ - چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد