امام صادق علیه‏السلام فرمود: حضرت موسی بن عمران، با خدای خود مناجات می‏کرد، در این میان، شخصی را در سایه عرش خدا، مشاهده نمود، عرض کرد: ای خدای من، این جوان کیست، که او را در سایه عرش خود قرار داده‏ای ؟
خداوند فرمود، این جوان دارای دو خصلت است: -1 نسبت به پدر و مادرش نیکی می‏نمود 2- هیچگونه و هیچگاه در زمین برای نمامی و سخن چینی گام برنداشته است(196).
سگی، موجت شناسائی قاتل شد
علامه مجلسی می‏گوید: شخصی در بیابان اصفهان، شخصی را کشت، و برای سرپوش گذاشتن به جنایتش، جسد مقتول را در میان چاه انداخت.
سگ مقتول، کنار آن می‏رفت و خاک اطراف آن را به چاه (یا به کنار )می‏ریخت، و هر وقت قاتل را می‏دید، به طرف او حمله می‏نمود و صدا عوعوخود را بلند می‏کرد تکرار این گونه کارهای سگ باعث شد که اولیاء مقتول، در داخل آن چاه جنازه او را یافتند، و نسبت به کسی که سگ با دیدن او، عکس العمل شدیدی نشان می‏داد، بد بین شدند، و او را دستگیر کردن او اقرار به جنایت قتل همان مقتول کرد(197).