بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
یکی از اعضای دفتر امام خمینی (مدظله‏العالی) چنین نقل کرد:
یک روز بر طبق وظیفه‏ای که هر ماه بر عهده داشتیم، در پایان ماه، صورت مخارج ماهیانه را (در جماران) به خدمت امام فرستادیم، که در ضمن آن، مخارج خانه امام، مخارج شخصی مهمانی‏ها و رفت و آمدهای امام، و پول برق خانه (اجاره‏ای حضرت امام در جماران) را نوشته بودیم.
وقتی صورت مخارج را فرستادیم، پس از نیم ساعت، حاج احمد آقا (فرزند امام) تلفن زده و گفتند: «از وقتی که صورت داده‏اید، امام مرتب در لب باغچه قدم می‏زنند و سخت ناراحت است، زیرا مخارج خانه آقا، در این ماه از ده‏هزار تومان، تجاوز کرده است، لذا امام می‏فرماید: اگر خرج خانه من از ده‏هزار تومان تجاوز کند، من اصلاً از اینجا می‏روم».
حاج احمد آقا گفت: شما ببینید که در این ماه، خرج اضافی چه بوده است، که به آقا بگوئیم و خیال امام، راحت شود.
ما پس از جستجو در دفاتر، سه قلم خرج اضافه آن ماه را یافتیم که ابداً مربوط به منزل امام نبوده است مثلاً:
1- گازوئیلی که از خانه امام زیاد آمده بود، ما گفتیم که آن را در انبار حینیه جماران بریزند.
2- به ماشینی که خانواده حضرت امام را می‏برد، بر اثر بی‏توجهی راننده خسارتی وارد شده بود، و خرجی پیدا نموده بود.
3- ملامین برزنتی برای خانه حضرت امام، تهیه شده بود، تا داخل منزل حضرت امام از بالای پشت بام دیده نشود، زیرا پاسداران در آنجا پاس می‏دادند.
این چند قلم اضافه خرج را خدمت امام فرستادیم و در نتیجه ایشان احساس آرامش کردند و آسوده خاطر شدند.
هزاران درود پاکبازان تاریخ بر تو ای وارسته زمان، که نور قداست و پارسائی تو بر تارک زمان می‏درخشد.