بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
او «قس‏بن‏ساعده» نام داشت، خداوند به او عمر طولانی داده بود، و از پیروان خاص حضرت عیسی (ع) به شمار می‏رفت، و از شخصیتهای وارسته و برجسته دودمان «ایاد» بود.
در جریان فتح مکّه (که در سال هشتم هجرت واقع شد) پس از مدتی، گروه دودمان «ایاد» در مکّه به حضور پیامبر (ص) رسیده و اظهار ادب و احترام نمودند، پیامبر (ص) از آنها پرسید: «شما از کدام قوم هستید؟!».
آنها در پاسخ گفتند: «ما از دودمان ایاد می‏باشیم».
پیامبر (ص) به یاد «قس‏بن ساعده» افتاد و فرمود: «آیا در میان شما کسی از «قس‏بن ساعده» خبری دارد؟».
آنها عرض کردند: «آری ای رسولخدا.»
پیامبر (ص) فرمود: او چه شد و چه می‏کند؟
عرض کردند: او از دنیا رفت.
پیامبر (ص) فرمود: الحمداللّه رب الموتی و رب الحیوة کل نفس ذائقة الموت...: «حمد و سپاس، خداوندی را که پروردگار مرگ و زندگی است، هر جانداری طعم مرگ را می‏چشد، گوئی در بازار عکاظ، قس‏بن ساعده را می‏نگرم که بر شتر سرخی سوار است و برای مردم خطبه می‏خواند و می‏گوید:
هان ای مردم، اجتماع کنید و ساکت شوید در این صورت، گفتارم را بشنوید و سپس آن را فرا گیرید و سپس به ذهن بسپارید و تصدیق نمائید، آگاه باشید که هر کس زندگی کند، سرانجام می‏میرد، و سپس فوت شده و دیگر برنمی‏گردد، در آسمان خبرهائی آمده و در زمین، عبرتهائی وجود دارد، آسمان دارای سقف بلند است، و زمین گهواره می‏باشد، و ستارگان و شب در جریان و حرکت هستند، و دریائی که آبشان فرو نمی‏رود... چرا مردم را می‏نگرم که می‏روند و باز نمی‏گردند؟ آیا به سکونت در آنجا (قبرها) خشنودند و از این رو در آنجا مانده‏اند، و یا اینکه آنها را در آنجا واگذارده‏اند و درنتیجه آنها را خواب ربوده است!؟»
...خداوند قس‏بن‏ساعده را رحمت کند، او در روز قیامت، همچون «یک امت واحد» محشور می‏گردد.