بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
در جنگ تحمیلی ایران و عراق، روزی هواپیماهای متجاوز عراق، با موشک، یکی از مخازن چند هزار میلیون تنی نفت خارک را زدند، بطوری که منفجر شد...
در ترمیم این مخزن عظیم، مهندسین و تکنیسینهای متعهد ایرانی مشغول کار شبانه‏روزی شدند، در میان آنها یکی از مهندسین با کمال اخلاص، تمام توان خود را برای ترمیم این مخزن بکار برد و خود را در مخاطره آب و آتش قرار داد و با تلاشهای پی‏گیر و پرتوان خود، به کارش و راهنمائیهایش ادامه می‏داد، با توجه به اینکه منطقه پر از خطر بود و هر روز خطر مجدد بمباران، او و همکارانش را تهدید می‏کرد...سرانجام این مخزن ترمیم شد و به پایان رسید.
در مجلسی که به مناسبت جشن پایان کار تشکیل شده بود، بنا براین گردید که یک سکه آزادی از سوی حضرت آیت الله العظمی منتظری به آن مهندس مخلص که تکنیسین نمونه شناخته شد به عنوان نشان تقدیر بدهند، او در حالی که اظهار شرمندگی می‏کرد آن سکه را توسط آیت الله صانعی گرفت و بیاد رزمندگان مخلص، اشک شوق ریخت، و آن سکه را بوسید و گفت: «من هم به نشان تقدیر از رزمندگان اسلام، این سکه را به آنها بخشیدم» آن سکه را برای کمک به رزمندگان داد آفرین به این نیت و دل پاک، و اخلاص و عشق و شور و ایثار.