بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
امیرمؤمنان (ع) مقدار پنج وسق (حدود پنج بار) خرما برای مردی فرستاد، آن مرد شخصی آبرومند بود و از کسی تقاضای کمک نمی‏کرد، شخصی در آنجا بود به علی (ع) گفت: «آن مرد که تقاضای کمک نکرد، چرا برای او خرما فرستادی؟ بعلاوه یک وسَق برای او کافی بود.» امیر مؤمنان علی (ع) به او فرمود: خداوند امثال تو را در جامعه ما زیاد نکند، من می‏دهم تو بخل می‏ورزی، اگر من آنچه را که مورد حاجت او است، پس از سؤال او، به او بدهم، چیزی به او نداده‏ام بلکه قیمت چیزی (آبروئی) را که به من داده، به او داده‏ام، زیرا اگر صبر کنم تا او سؤال کند، در حقیقت او را وادار کرده‏ام که آب رویش را به من بدهد، آن روئی را که در هنگام عبادت و پرستش خدای خود و خدای من، به خاک می‏سائید.»