بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
در عصر مرجعیّت آیت اللّه العظمی بروجردی (قدس سره) قرار شد تا در شهر هامبورک آلمان، مسجد و مرکزی برای نشر تعالیم اسلام ساخته شود. آیت اللّه بروجردی، شخصی را به هامبورک برای تهیه زمین برای چنان مرکز فرستاد، آن شخص رفت و زمینی تهیه و خریداری کرد و به محضر آقای بروجردی باز گشت، بعضی به آقای بروجردی خبر داده بودند که زمین خریداری شده در جای مطلوب و مرغوب نیست.
آقای بروجردی به آن شخص مأمور خرید زمین، فرمودند: شنیده‏ام، زمین خریداری شده در موقعیت مناسبی قرار ندارد، و این برای جامعه‏ای که ارزش را در زیبائیهای ظاهری می‏بیند، صلاح نیست که ما در چشم آنان حقیر جلوه کنیم مذاهب دیگری در آنجا وجود دارد که مراکز مذهبیشان از ساختمانهای مجلل و زیبا بر خوردار است ، از این رو برای ما صلاح نیست پائینتر از آنها جلوه کنیم.
آن شخص گفت: آقا! یعنی می‏فرمائید در بالای شهر هامبورک و در کنار دریا، زمین تهیه کنیم ؟آن جا خیلی گران است.
ایشان فرمود: بله در جای مناسب ، تهیّه کنید، من هزینه‏اش را تأمین می‏کنم، شما تصور می‏کنید برای من زمین می‏خرید؟ خیر، این مکان به نام امام زمان (ع) است، باید در جای آبرومندی باشد که باعث تحقیر مسلمین نگردد. سرانجام مسجد عظیم بندر هامبورک در زمین بسیار مرغوبی به مساحت تقریباً چهار هزار متر مربع در کنار دریاچه
«آلاستر» ساخته شد، نگارنده آن را دیده‏ام و در آن نماز خوانده‏ام، براستی که بسیار با شکوه و جالب است و منظره آن دریاچه، جلوه بسیار زیبائی دارد.