بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
جمعی از موالی(غیر عرب، ظاهراً ایرانیان، بعد از فتح ایران توسط مسلمین) به مدینه رفتند و به حضور امام علی(ع) رسیده و عرض کردند: «ما آمده‏ایم از شش موضوع، سؤال کنیم، اگر جواب صحیح آن را به ما بدهی، به تو ایمان می‏آوریم و امانت تو را تصدیق می‏نمائیم (با توجه به اینکه آنها در کتب دینی خود، پاسخ آن شش موضوع را دریافته بودند).
حضرت علی(ع) فرمود: بپرسید ولی در صورتی که سؤال شما برای فهم و شناخت باشد، نه از روی عناد و دشمنی .
آنها پرسشهای خود را چنین عنوان کردند:
1- اسب هنگامی که شبهه می‏کشد چه می‏گوید؟
2- خروس هنگام قوقولی قوقو چه می‏گوید؟
3- الاغ هنگام عرعر چه می‏گوید؟
4- صدای مخصوص مرغ درّاجه چه معنی دارد؟
5- چکاوک (پرنده‏ای خوش آواز شبیه گنجشگ که بر سرش تاج کوچکی از پر است) در آواز خود چه می‏گوید؟
6- غورباغه با صدای مخصوصی که دارد چه می‏گوید؟
حضرت علی(ع) در پاسخ فرمود:
اسب در آن هنگام که دو لشگر در جبهه، در برابر هم برای جنگ گرفته‏اند در شیهه خود می‏گوید: سبحان الملک القدوس: «پاک و منزه است خداوند مالک پاک.»
خروس هنگام سحر با آواز خود می‏گوید: اذکر وا الله یا غافلین: «ای غافلان به یاد خدا باشید.»
الاغ با عرعر خود می‏گوید: اللهم العن العشارین:«خدایا آنانکه (رباخوار) یکدهم بگیر هستند را لعنت کن.»
مرغ درّاجه در صدای مخصوص خود می‏گوید: الحمن علی العرش استوی:«خدای رحمان بر عرش، مسلط است.» (طه - 5) چکاوک در آواز خود می‏گوید: اللهم العن متغضی آل محمد :«خدایا دشمنان آل محمد(ص) را لعنت کن.»
غورباغه در صدای مخصوص خود می‏گوید: سبحان المعبود فی لجج البحار: «پاک و منزه است خداوندی که در گستره دریاها پرستش می‏شود.»
آن گروه پس از دریافت این پاسخها، بی درنگ به علی(ع) گفتند: ما به تو ایمان آوردیم و تو را تصدیق می‏کنیم.
و ما علی وجه الارض من هوا علم منک.
:«بر سراسر زمین کسی که آگاهتر از تو باشد وجود ندارد.»