بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
شخصی به حضور امام صادق (ع) آمد و گفت: در قرآن دو آیه است، که من طبق دستور آن دو آیه عمل می‏کنم، ولی نتیجه نمی‏گیرم .
امام صادق (ع) فرمود: آن دو آیه کدام است؟
او عرض کرد:
1- ادعونی استجب لکم:«دعا کنید مرا، که من دعای شما را مستجاب می‏کنم.» (مؤمن - 60)
2- و ما انفقتم من شیی‏ء فهو یخلفه و هو خیر الرّازقین:« و هر چیزی را در راه خدا انفاق کنید، خدا جای آن را پر می‏کند و او بهترین روزی دهندگان است.» (سبأ39)
من دعا می‏کنم، دعایم به استجاب نمی‏رسد، و انفاق می‏کنم ولی عوضش را نمی‏بینم.
امام صادق (ع) در مورد آیه اوّل فرمود: آیا فکر می‏کنی که خداوند از وعده خود تخلّف می‏کند؟
او عرض کرد: نه.
فرمود: پس علّت عدم استجابت دعا چیست؟
او عرض کرد: نمی‏دانم.
امام فرمود: ولی من به تو خبر می‏دهم: «کسی که اطاعت خدا کند در آنچه امر به دعا کرده، و جهت دعا را رعایت کند، اجابت خواهد شد.
او عرض کرد: جهت دعا چیست؟
امام فرمود: نخست حمد خدا می‏کنی و نعمت او را یادآور می‏شوی سپس شکر می‏کنی و بعد درود بر پیامبر(ص) می‏فرستی، سپس گناهانت را به خاطر می‏آوری و اقرار می‏کنی و از آنها به خدا پناه می‏بری و توبه می‏نمائی، این است جهت دعا.
و اما در آیه دوم، آیا فکر می‏کنی خداوند خلف وعده می‏کند؟
او عرض کرد: نه.
امام فرمود: پس چرا جای انفاق پر نمی‏شود؟
او عرض کرد: نمی‏دانم
امام فرمود: «اگر کسی از شما مال حلالی بدست آورد و در راه حلال انفاق کند، هیچ درهمی را انفاق نمی‏کند مگر اینکه خدا عوضش را به او خواهد داد.»
پس شرط نتیجه‏گیری از انفاق، بدست آوردن مال از راه حلال و انفاق آن در راه حلال است .