بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
مرحوم آیت اللّه العظمی بروجردی نسبت به فرقه ضاله بهائیان، حساسیت خاصی داشتند و با اصرار و جدیت تمام برای براندازی آنها می‏کوشیدند، همین کوششها باعث شد که شاه در ظاهر دستور داد تا «حضیرة القدس» (مرکز بهائیان) را خراب کنند، ولی پس از دو سه روزی به آیت اللّه بروجردی خبر دادند که مرکز را خراب نمی‏کنیم، بلکه به کتابخانه تبدیل می‏نمائیم.(این جریان مربوط به سالهای 1334 تا 1336 شمسی است).
آیت اللّه بروجردی (ره) اصرار داشت که باید مرکز خراب گردد، تا اینکه یکی از درباریان به خدمت آیت اللّه بروجردی رسید و گفت: «از سفارت آمریکا از شاه خواسته‏اند تا با اقلیتهای مذهبی، کاری نداشته باشید، زیرا ما خود را موظف می‏دانیم که امنیت اقلیتها را حفظ کنیم، اگر شما نمی‏توانید، ما در صدد حفظ آنها باشیم...»
آقای بروجردی وقتی که دریافت مسأله به ذلّت مسلمین تمام می‏شود در پاسخ فرمود: «قضیه را تمام کنید که باعث ذلّت مسلمانان نگردد».
از این رو، مرکز بهائیان تبدیل به کتابخانه شد و بر حسب ظاهر، قضیه خاتمه یافت.
با مقایسه وضع مذکور با قیام امام خمینی (رضوان اللّه علیه) که یکی از آثار آن ریشه کنی بهائیان، و قطع دست استعمار آمریکا است، به عظمت این قیام بیشتر پی‏می‏بریم، به امید آنکه در حفظ همه جانبه این قیام بکوشیم.