بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
شریح، قاضی با سابقه بود، بسال 18 هجری از جانب خلیفه دوم قاضی کوفه گردید، و همچنان در این مقام بود تا سال 79 عصر حکومت حجاج بن یوسف که از قضاوت استعفا داد، بنابراین 61 سال قضاوت کرد و سرانجام در سال 87 یا 97 و 99 در حالی که سن او بیش از صد سال شده بود، از دنیا رفت.
در عصر خلافت امام علی (ع) در یکی از قضاوتها، قضاوت خلاف شرع کرد، امام علی (ع) او را مورد انتقاد قرار داد و به او
فرمود: «سوگند به خدا تو را به «بانقیا» (روستائی در نواحی فرات کوفه) دو ماه تبعید می‏کنم تا در آنجا بین یهود قضاوت کنی.»
ولی در همان ایام، امام علی (ع) به شهادت رسید.
وقتی که مختار در سال 67 هجری روی کار آمد، شریح را طللبید و به او گفت: امام علی (ع) در فلان روز به تو
چه گفت؟
شریح جریان تبعید را بازگو کرد.
مختار گفت، سوگند به خدا نباید در کوفه بمانی به روستای «بانقیا» برو و در آنجا بین یهودیان قضاوت کن، او به آنجا تبعید شد و دو ماه بین یهود قضاوت کرد و سپس بازگشت.