بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
احنف بن قیس از مسلمانان برازنده و معروف صدر اسلام است، که در بصره می‏زیست، و به علم و حلم و درایت، شهرت داشت و از سران قبیله و از افراد متدین و خداترس بود.
در ماجرای جنگ جمل (که در سال 36 هجری در بصره به وقوع پیوست) احنف به حضور امیرمؤمنان علی (ع) آمد و در رابطه با جنگی که بیعت شکنان دنیاپرست، تحمیل کرده بودند، کسب تکلیف کرد و مخلصانه به علی (ع) عرض کرد: «یکی از دو کار از من ساخته است، یا با دویست نفر جنگجو در رکاب شما با دشمن بجنگم، و یا شش هزار نفر را از حمایت و طرفداری طلحه و زبیر (آتش افروزان جنگ جمل) بازدارم، هر کدام را بخواهی آماده‏ام!»
امام علی(ع) فرمود: بازداشتن از پیوستن شش هزار نفر به سپاه دشمن، برای ما بهتر از همراهی دویست نفر است، بنابراین تو این کار (بازداری) را بر عهده بگیر.
احنف به وعده خود وفا کرد، و در جبهه دیگر یعنی جبهه بازداشتن مردم از پیوستن به سپاه دشمن، به فعالیت پرداخت.